Gül sevgisi dostluğa, dostluk Allah için sevmeye, bu da insanı evliya ve Peygamber sevgisine götürebilir. Çünkü menfaat duygusundan uzak muhabbet çok önemlidir. ‘’Muhammedsiz muhabbetten ne hâsıl’’ diyenler için ancak Peygamber sevgisiyle Allah’a yaklaşmak mümkün olduğundan, gül sevgisi de insanı Allah’a ulaştırıyor. Burada gonca ‘’vahdet’’i, ‘’gül-i rana’’ içiçe sevgileri, ‘’gül-i sadberk’’ binbir alakayı ifade etmekte ve kırmızı gül de ilahi ihtişamın tezahürü sayılmaktadır. Böylece, eski şiirimizde gül, çeşitli görünüşleriyle beşeri aşktan ilahi aşka kadar pek çok merhaledeki çok boyutlu aşk duygusunu sembolize etmektedir.